Pytanie 1. W jakim miejscu możemy bezpiecznie pływać? Wskaż prawidłową odpowiedź.
a) przy mostach
b) w każdym zbiorniku wodnym
c) w miejscu strzeżonym przez ratownika
d) w jeziorze.
Pytanie 2. Jakiego koloru musi być flaga na kąpielisku oznaczająca, że można wejść do wody? Podaj prawidłową odpowiedź.
a) czerwona
b) czarna
c) zielona
d) biała.
Pytanie 3. Co robimy, widząc tonącego na kąpielisku strzeżonym? Wskaz poprawną odpowiedź.
a) pomagamy tonącemu sami
b) wzywamy ratownika
c) obserwujemy co się dzieje
d) idziemy dalej, nie reagujemy.
Pytanie 4. Od 2018 roku mamy w Powiecie Koneckim 3 miejscowości na prawach miejskich. Do Końskich i Stąporkowa dołączyły Radoszyce, które mogą poszczycić się niezwykle bogatą przeszłością, sięgającą czasów Kazimierza Wielkiego. To właśnie ten władca nadał prawa miejskie Radoszycom już w 1370 i od tego czasu rozpoczął się rozwój gospodarczy tych okolic. W wieku XVII i XVIII intensywnie rozwijał się tutaj wytop żelaza i szkła. W roku 1781 powstała w Antoniowie huta i zakład, wykorzystujący w swojej pracy spiętrzone wody rzeczki Plebanki. Właściciel nadał taką nazwę zapewne w nawiązaniu do imienia swojej małżonki Antoniny (przez wieki nazwa ewoluowała ulegając uproszczeniu do formy Antoniów). Obiekt ten był świadkiem wielu ważnych chwil w dziejach upadającej I Rzeczypospolitej, prób reform i kolejnych zrywów powstańczych. Okolice te wizytował podczas podróży w ostatnich latach swojego panowania król Stanisław August Poniatowski. Nieopodal Radoszyc zakończyły się również walki Powstania Kościuszkowskiego. Los nie był też łaskawy dla samej huty w Antoniowie. Powodzie i niekorzystne warunki gospodarcze doprowadziły do upadku zakładu i zniszczenia stawu gromadzącego wody Plebanki. Największą zmianę przyniosły jednak ostatnie lata i prace przy utworzeniu nowego zbiornika wodnego pełniącego ważną rolę w gospodarce wodnej, małej retencji oraz dającej szansę na stworzenie wspaniałego miejsca rekreacji. Malowniczy zalew o powierzchni 23 ha jest kolejnym miejscem wypoczynku i szansą na nowe formy działalności gastronomicznej i turystycznej dla mieszkańców Gminy Radoszyce. Jest to kolejny bardzo atrakcyjny punkt na wakacyjnej mapie Powiatu Koneckiego.
Kto pod koniec XVIII w. był założycielem wspomnianej huty w miejscu obecnego zalewu Antoniów?
Pytanie 5. Sielpia zapewne wielu kojarzy się z latem, słońcem, plażą i wypoczynkiem. Tę rolę rekreacyjną zalew i kąpielisko zaczęło pełnić w latach minionego wieku. Ostatnio w mediach, z racji tłumów wczasowiczów korzystających z uroku wakacji, przypisuje się temu miejscu malowniczą nazwę „Świętokrzyskiej Ibizy”. Jednak historia Sielpi od ponad 200 lat związana jest rozwojem Staropolskiego Zagłębia Przemysłowego. Budowa grobli umożliwiła spiętrzenie wody Czarnej Koneckiej i wykorzystanie jej potencjału do napędu urządzeń walcowni i pudlingarni. Na początku XIX wieku powstał po zachodniej stronie drogi wiodącej z Końskich do Kielc nowoczesny, jak na ówczesne czasy, kompleks obejmujący hale produkcyjne, budynek administracyjny, budynki pomocnicze i gospodarcze, szpital fabryczny, dom mieszkalny dla urzędników oraz przyfabryczne osiedle robotnicze. Główny budynek produkcyjny usytuowany jest na osi placu fabrycznego, którą wyznacza przebieg częściowo krytego kanału roboczego. Architektura walcowni ukształtowana jest pięcioma szczytami elewacji frontowej, ale wewnątrz prawie jednoprzestrzenna, z nawowym podziałem murowanymi arkadami na słupach i żeliwnymi kolumnami. Planowe uprzemysłowienie tych terenów, wchodzących w tym czasie w skład zaboru rosyjskiego odbywało się głównie dzięki działalności S. Staszica, X. Druckiego - Lubeckiego i Banku Polskiego. Po latach świetności i rozkwitu, zakład od 1921 roku zaprzestał produkcji. Jeszcze w okresie międzywojennym obiekt ten został uznany za zabytek sztuki inżynierskiej, co było pierwszą w kraju decyzją o uznaniu i ochronie zabytku techniki.
Podaj rok, od którego zakład w Sielpi zyskał status zabytku techniki.
Pytanie 6. Kuźnice w dawnej Polsce były rodzajami niewielkich zakładów, których przeznaczeniem była obróbka i wytapianie rud metali, a także nadawanie odpowiednich form metalowym wyrobom. Niegdyś manufaktury te miały ogromne znaczenie dla gospodarki i wojskowości – to tutaj wyrabiano żelazo niezbędne dla produkcji uzbrojenia, ale także narzędzi użytkowych, np. rur, okuć, dużych naczyń czy kotłów. Przykładem takiej manufaktury jest pochodząca z XVII wieku kuźnia wodna w Starej Kuźnicy w powiecie koneckim, która jest jednym z ważniejszych tego typu zabytków w Polsce. Ze Starą Kuźnicą związana jest także ciekawa historia z okresu drugiej wojny światowej. W budynku kuźni w czasach okupacji ukrywał się dr Jacek Wilczur, członek Armii Krajowej, historyk i politologii, uratowany przez tutejszego kowala, Adama Niewęgłowskiego. W okresie powojennym wnuk Niewęgłowskiego stał się osobą oprowadzającą zwiedzających po obiekcie. Przez Starą Kuźnicę przechodzi szlak turystyczny niebieski z miejscowości Pogorzałe do Kuźniaków oraz szlak rowerowy czerwony do Sielpi Wielkiej. Przez miejscowość przepływa rzeczka, lewy dopływ Drzewiczki.
Jaką nazwę ma rzeczka zasilająca koło wodne kuźni w Starej Kuźnicy?
UWAGA: Przypominamy, że odpowiedzi przesyłamy na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., natomiast każda osoba biorąca udział w konkursie zobowiązana jest podpisać się z Imienia i Nazwiska w nadsyłanych odpowiedziach.
