1. Tragiczna śmierć matki „Inki”- Eugenii Siedzik, która po rocznym pobycie w więzieniu została rozstrzelana przez hitlerowców we wrześniu 1943r., była decydującym impulsem do wstąpienia zaledwie piętnastoletniej Danuty w szeregi AK. Jako sanitariuszka służyła w oddziałach: „Konusa”, „Piasta”, „Mścisława”. Przez krótki czas jej przełożonym był ówczesny adiutant „Łupaszki”, a późniejszy znany historyk.

Proszę podać imię i nazwisko owego adiutanta „Łupaszki ”oraz jego pseudonimy: wojskowy i literacki?

2. Na przełomie 1945/46 r. „Inka” próbowała odnaleźć się w nowej, powojennej rzeczywistości. Nie było to łatwe dla sieroty. Okazało się bowiem, że ojciec Danuty – Wacław Siedzik, przedwojenny leśniczy, aresztowany przez Sowietów i wywieziony do łagru w 1940 r., przedostał się do armii Andersa, ale niestety zmarł w 1943 r. w Teheranie. Jedyną osobą, która mogła pomóc „Ince” był jej ojciec chrzestny, dzięki któremu podjęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn w powiecie ostródzkim.

Na jakie nazwisko wystawione były dokumenty, którymi wówczas posługiwała się „Inka”?

3. Była doświadczoną konspiratorką, odważnym żołnierzem, łączniczką, którą cenił sam major „Łupaszka”. Niestety od 1946 r. stała się gorliwą agentką UB. Zadenuncjowała wielu towarzyszy broni, a wśród nich „Inkę”.

Proszę podać imię, nazwisko i pseudonim tej postaci?

4. 3 sierpnia 1946 r. wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Gdańsku, Danuta Siedzikówna została skazana na karę śmierci. Odmówiła samodzielnego napisania wniosku z prośbą o ułaskawienie. Przed wykonaniem wyroku przesłała krótki gryps siostrom Mikołajewskim.

Jaka była jego treść?

5. Po wykonaniu wyroku 28 sierpnia 1946 r. ciało „Inki” pogrzebano w nieznanym miejscu. Dopiero w 2015 r. grupa naukowców IPN, pod kierownictwem Krzysztofa Szwagrzyka, zlokalizowała miejsce pochówku Danuty Siedzikówny. Po uzyskaniu oficjalnego potwierdzenia, można było zająć się zorganizowaniem uroczystości pogrzebowej.

W wolnej Polsce przywrócono pamięć o niezłomnej Danusi. Pośmiertnie uhonorował ją prezydent Lech Kaczyński, odznaczając Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a prezydent Andrzej Duda wydał postanowienie o mianowaniu na pierwszy stopień oficerski. „Inka” stała się patronką wielu drużyn harcerskich. Jej imieniem nazwano place, ulice, mosty i szkoły. Postaci „Inki” poświęcone są utwory literackie, muzyczne, spektakle, filmy, wznoszone pomniki. Fundacja Armii Krajowej w Londynie ustanowiła Nagrodę im. Danuty Siedzikówny „Inki”.

Gdzie i kiedy odbył się uroczysty, państwowy pogrzeb „Inki”?

PATRONAT HONOROWY KONKURSU:

PATRONAT MEDIALNY KONKURSU: