74 lata mijają od momentu tragicznych wydarzeń, które miały miejsce we wsiach Stadnicka Wola, Piekło, Niebo i Sielpia. W sobotnie popołudnie 20 września br. na skraju lasu, przy drodze prowadzącej w kierunku Nieba poświęcono pomnik ku czci pomordowanych mieszkańców okolicznych wiosek, którzy zginęli 6 kwietnia 1940 roku. Na uroczystej liturgii nie zabrakło rodzin ofiar, okolicznych mieszańców, a także władz samorządowych szczebla powiatowego i gminnego. Okolicznościową mszę św. poprowadził ks. proboszcz – Tomasz Janicki z parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Na tablicy umieszczonej na pomniku widnieją imiona i nazwiska pomordowanych osób z 6 kwietnia 1940 roku. Najmłodszy z zastrzelonych miał zaledwie 10 lat, a najstarszy 59. Uroczystością towarzyszyły sztandary Ochotniczych Straży Pożarnych z Wąsoszy i Kornicy, oraz sztandar koneckiego Prawa i Sprawiedliwości. Rys historyczny związany z wydarzeniami, wzbogacony o bezcenne relacje świadków spisane przez uczennice Zespołu Szkół w Stadnickiej Woli przedstawił zgromadzonym uczestnikom Wojciech Pasek – dyrektor Muzeum Regionalnego w Końskich.

„..od 30 marca do 11 kwietnia 1940 roku na pograniczu powiatu koneckiego i kieleckiego hitlerowskie siły policyjne przeprowadzały wielką akcję pacyfikacyjną pod pretekstem zwalczania Wydzielonego Oddziału Wojska Polskiego mjr Henryka  Dobrzańskiego „Hubala”. Łącznie spacyfikowano 31 wsi, z których 5 całkowicie zniszczono. Niemcy zamordowali wówczas 711 osób, spalili 600 zagród chłopskich. Podczas tych tragicznych wydarzeń ucierpieli również mieszkańcy Stadnickiej Woli, Piekła, Nieba i Sielpi. Hitlerowcy zatrzymywali napotkanych mężczyzn, z których większość od razu mordowano. Atmosferę tamtych wydarzeń najlepiej oddają relacje świadków, ich fragmenty chciałbym Państwu przeczytać: Moja siostra wybiegła żeby ojcu podać kożuszek i wtedy z ust niemieckich oprawców usłyszała, że nie będzie mu potrzebny. Tego dnia żadna z kobiet nie pomyślała przez chwilę, że widzi swoich mężów po raz ostatni. W jednej chwili załamał się mój świat, miałam wtedy zaledwie 20 lat, a za trzy miesiące powinnam wydać na świat nowe życie, któremu nie będzie dane poznać swojego ojca” - czytał z wyraźnie wzruszonym głosem dyrektor – Wojciech Pasek. Jak zaznaczył Wojciech Pasek same liczby brzmią dość banalnie, to tylko statystyka, ale za tymi liczbami kryją się tysiące pojedynczych tragedii i cierpień.  Po części liturgicznej poświęcono pomnik i złożono symboliczne kwiaty. Władze samorządu powiatowego w tym dniu reprezentowali: Andrzej Marek Lenart – wicestarosta konecki, Kazimierz Pasterczyk i Robert Plech – radni powiatowi, oraz Zbigniew Sadorski – sekretarz powiatu koneckiego. „My wszyscy jesteśmy mali wobec ogromu tej tragedii, jaka miała miejsce na naszej ziemi. Gdyby te drzewa mogły przemówić, to pewnie opowiedziały by nam o lęku, trwodze i ostatnim westchnieniu do Boga. Gloria Victis” - mówił Andrzej Marek Lenart – wicestarosta konecki. „Dziękuję szczególnie Wojtkowi Paskowi, człowiekowi, który swój zawód wykonuje z pasją. Myślę, że te drzewa swoim szumem będą nam przypominały co tu się wydarzyło” - podkreślał Piotr Słoka – radny gminy Końskie i jednocześnie nadleśniczy tego terenu.